In het arboretum ligt een bloemenlabyrint van zes concentrische cirkels met een mix van bloeiende planten en siergrassen. Wilder koos voor de cirkel omdat die de meest volmaakte vorm is. Zonder begin of einde en zonder richting, verbeeldt de cirkel oneindigheid en eeuwigheid. In het labyrint doorloop je – omringd door verschillende stadia van groei, bloei en verval – de cyclus van het leven. Eenmaal in de middelste cirkel kan je terugkeren over hetzelfde of over een ander ‘levenspad’. Voor Belmonte koos Wilder voor een mix van vaste planten en grassen. Het labyrint zal zich blijvend verjongen. Zo laat de tentoonstelling Zomersneeuw in de komende jaren zijn sporen na. 

Wilder is bekend van zijn houten constructies, die hij opbouwt uit identieke houten balken. De ijle koepel- of bolvormige stapelingen roepen een gevoel van kwetsbaarheid op. Wilder speelt een spel met de zwaartekracht. Soms laat hij schroeven en bouten achterwege en is het risico op instorten daadwerkelijk aanwezig.